Bu blog; Mustafabeyli kasabasını tanıtmak amacıyla hazırlanmıştır. Bu Blog'da Mehmet KÜÇÜK ün çektiği Mustafabeyli Kasabasının fotoğraflarını görebilirsiniz... Resimlerinin üzerini tıkayınız resim büyüyecektir, Siteni Sol köşedeki Arama motorundan aradığınızı bulabilirsiniz *
26 Şubat 2022 Cumartesi
23 Şubat 2022 Çarşamba
16 Şubat 2022 Çarşamba
Vefat edenEniştem Fahrettin tavukçu
Adanada ikamet eden Emine ablamın eşi Eniştem Fahrettin tavukçu 16 Şubat 2022 çarşamba günü vefat etmiştir
12 Şubat 2022 Cumartesi
Fefat eden - Fatma KULA
9 Şubat 2022 Çarşamba
Mustafabeyli mahalle sakinlerinden Zafer SONUZUN un çocukluğum adlı şiirinin 2. bölümü
ÇOCUKLUĞUM (2)
Anılara daldım geçmişi andım
Geçmişteki çocukluğum nerede
O günleri anınca yürekten yandım
Yanıp giden çocukluğum nerede
Hayal edip andım eski günleri
Unutamam geçip giden dünleri
Renk renk açan gonca gonca gülleri
Kokladığım çocukluğum nerede
Her mevsim belendik toza toprağa
Kırlangıç yuva yapardı saçağa
Korkmadan çıkardık bizde sokağa
Toprak kokan çocukluğum nerede
Sabahları, donan buzda kayardık
Akşam olur hırsız polis oynardık
Gün olur birine lâkap takardık
Lâkap bulan çocukluğum nerede
Birisi süt ananın fordu olurdu
Birisi dağların kurdu olurdu
Herkes kendince bir oyun bulurdu
Yaratıcı çocukluğum nerede
Biri balyoz oldu birisi kodik
Birisi tokurdu birisi canik
Biri artist oldu birisi de tink
Namı diğer çocukluğum nerede
İlkbahar da tarlalara koşardık
Sonbaharda koza çubuğu toplardık
Kış günleri sobalarda yakardık
Mevsim mevsim çocukluğum nerede
Bazı günler beşereci gelirdi
Beş kuruşa horoz şeker verirdi
Anteyle gezer gözleri az görürdü
Horoz şeker çocukluğum nerede
Birde dondurma tertibin vardı
Çeşit çeşit dondurmalar satardı
Biraz şakacıydı neşe katardı
Şaka yapan çocukluğum nerede
Bahar gelip yeşerince yamaçlar
Kanat açıp uçuyordu turaçlar
Hiç usanmaz hergün yapardık maçlar
Cıvıl cıvıl çocukluğum nerede
Kirli paslı telden araba yaptık
Kangal çiçeğinden tekerler taktık
Tozlu sokaklarda su gibi aktık
Tozda koşan çocukluğum nerede
Köyden koşar kara çayda dururduk
Sığ suda sopayla balık vururduk
Bazen boş, bazen dolu gelirdik
Dolu dolu çocukluğum nerede
Gece gündüz baharında kışında
Toplanırdık kara kuyu yanında
Tarifsiz özlem var anılarımda
Özlediğim çocukluğum nerede
Kızlarımız dikiş-nakış yapardı
Güzelleri, çeyizine saklardı
Birde komşulukta imece vardı
Yardımsever çocukluğum nerede
Sorgusuz sualsiz gelirdi konuk
Şimdi diller sivri yüzlerse donuk
Kalmadı hiç ne bereket ne bolluk
Şükür dolu çocukluğum nerhede
Şimdi bir ikilik sardı milleti
Atamadık nefret denen illeti
Çıkar ilişkisi böldü milleti
Saf ve temiz çocukluğum nerede
Zafer SONUZUN